Goudkleurige bladeren dwarrelen traag naar beneden. De herfst valt vroeg in dit jaar, zie ik vanuit mijn bed. De hele zomer heb ik door de openslaande tuindeuren van mijn slaapkamer de planten zien groeien en bloeien. De oostindische kers heeft het lang volgehouden. Nu zijn de deuren dicht en moet ik mij licht oprichten om nog iets van de tuin te kunnen zien.
De laatste jaren heb ik alleen doorgebracht in dit buitenhuis. Mijn kleurrijke sierraden heb ik aan mijn kleindochters gegeven. Mijn memoires zijn opgetekend. Na mijn dood zullen mijn zoons dit laatste boek publiceren onder de naam Woorden op Wolken. Mijn leven is klaar.
Sterven doe ik op 81-jarige leeftijd in een buitenhuis in Amersfoort aan Zee. Zo heb ik bedacht in mijn denkbeeldige levensloop, naar een idee van kunstenaar Eric Wie. Hij bedacht een Curriculum Illusione, de tegenhanger van het Curriculum Vitae. In het CV staat een feitelijke terugblik op je leven, het CI bevat de dromen en plannen voor de jaren die nog voor je liggen.
Het is wel wat griezelig om mijn eigen sterfomstandigheden, ziekten die mij treffen en de tegenslagen voor mijn geliefden te voorspellen. Maar ook inspirerend. Zo weet ik dat ik over enige jaren met mijn werk nog eens een heel nieuwe koers insla, dat we nog grote reizen gaan maken naar het Verre Oosten, dat ik ga zingen bij een koor met wereldmuziek en dat ik nog diverse boeken ga schrijven. Vooral het Gekke-Soepen-Kookboek wordt een enorm succes. Eerst komen er jaren van creatieve ontwikkeling, schrijven en ontdekkingen, daarna breekt het tijdperk van reflectie en oogsten aan.
Het bedenken van mijn eigen toekomst geeft vooral ook het gevoel dat mij en mijn geliefden nog heel wat moois te wachten staat. Je heden vormgeven vanuit de toekomst, je zou er zomaar zin in krijgen.
2 opmerkingen:
Leuk dat je in de buurt komt wonen!
Tja, als je aan zee wilt blijven wonen is tzt Amersfoort de aangewezen optie. Blijf jij daar ook wonen? Gezellig!
Een reactie posten