woensdag 6 juni 2007

Society-watchen

Oogcontact vermijden en doen alsof ik verdiept ben in de aantekeningen op mijn notitieblok helpen niet. Mijn zwartwitte jurk valt erg op tussen alle grijze pakken, dus de gewiekste presentator van het debat over de klimaatproblematiek stevent recht op mij af. Ongetwijfeld wilde hij mijn mening weten over de bijdrage die de industrie hieraan moet leveren of zo, maar zijn vraag is mij eerlijk gezegd ontgaan. Gelukkig accepteert hij mijn excuus dat ik alleen toehoorder ben van het debat en switcht hij soepel naar mijn achterbuurman.

Mijn weigering is vermoedelijk het enige ruisje in de gladde show, die hier vanmiddag opgevoerd wordt. De old boys zijn bijeen voor hun jaarvergadering. In deze prachtige gerestaureerde voormalige kerk worden zij op alle mogelijke manieren in de watten gelegd. Met exquise hapjes en goede wijnen natuurlijk, maar ook met allerhande cadeautjes en boekwerkjes in een bijbehorende tas.

De afzonderlijke thema’s van het klimaatdebat worden ingeleid met mooi gemonteerde filmpjes. Een toetsenist luistert de bijeenkomst live op met zweefmuziek. De scheidende voorzitter krijgt niet alleen een speciaal vervaardigd ‘kunstwerkje’ overhandigd (ook al new-agerig), maar wordt telefonisch ook gelukgewenst door een imitatie-Balkenende. En dan is er ook nog een zangeres die het afscheidslied met obligate teksten met haar meeslepende stem toch tot grote hoogten weet te verheffen.

Helaas blijft de inhoud van het debat over het klimaat niet erg hangen. De mooie woorden over ‘verantwoordelijkheid nemen’, ‘kansen benutten’ en ‘aanpakken’ stijgen op naar het hoge kerkplafond. Als ik om mij heenkijk, zie ik dat ik niet de enige ben die zijn hoofd er niet bij kan houden.

Op het podium zijn bedrijfsleven en vertegenwoordigers van natuur- en milieuorganisaties het ondertussen gloeiend met elkaar eens. De schouders kunnen er samen onder, dus waar wachten we nog op? Maar industrie en de buitenwacht vormen twee verschillende werelden, merkt een van de aanwezigen op. Op de bedrijventerreinen krijgen bezoekers nauwelijks toegang achter de fabriekshekken. En ook hier staat een hele serie beveiligingsmensen voor de deur, die moeten voorkomen dat een wilde actievoerder zich mengt met het gezelschap van keurige CEO’s. Alleen wie een uitnodiging kan laten zien, mag het heiligdom betreden.

Na afloop maken de groene deelnemers aan het debat zich snel uit de voeten. De grijze pakken zijn weer onder elkaar.

Geen opmerkingen: