Ghostwriters

NRC Handelsblad berichtte een tijdje geleden over ouders die voor het overgrote deel de werkstukken voor hun kinderen in elkaar draaiden.

Googelen konden zij immers nóg beter dan hun nakomelingen en met de nodige schrijf- en presentatiecursussen achter de rug, lukte de rest ook wel. Er stonden immers grote belangen op het spel, in het bijzonder de toelating tot de juiste vervolgopleiding. Een goeie school is een belangrijke investering in de verdere toekomst van het kind. Daar mag je als ouder best wat avondlijk zwoegwerk voor over hebben.

Niet te geloven, dacht ik toen. Natuurlijk was het me al wel bekend dat sommige vaders en moeders hun ouderlijke betrokkenheid wat overdrijven. Maar dat hun ijver zo ver ging dat ze de werkstukken voor een groot deel zelf schreven, dat kon ik me haast niet voorstellen. Op die manier ontneem je het kind toch de kans om het zelf te leren? En als je je kind zoiets uit handen neemt, dan valt hij op die vervolgopleiding toch al snel door de mand? Daar is het namelijk een goede school voor.

Het artikel handelde over ouders van leerlingen in het middelbaar onderwijs. Daar heb ik persoonlijk nog weinig ervaring mee, maar ik bespeur voortekenen dat de beschreven trend inderdaad op waarheid berust. Ook op de basisschool blijken diverse ouders zich op te werpen als ghostwriter van het werkstuk. Of ze zetten een flitsende spreekbeurt van hun koters in elkaar, waar de sprekers van de Speakers Academy nog wat van kunnen leren.

Want hoe komen leerlingen anders in hemelsnaam op het idee om hun allereerste klassikale presentaties op te luisteren met quizvragen en brochures? En wie verzint die spectaculaire inleidingen, waarbij ze hun toehoorders vakkundig op het verkeerde been zetten? Of de bijpassende recepten, die uitgereikt worden bij spreekbeurten over kaas of chocolade?

Jasper heeft inmiddels ook een eerste werkstuk geschreven. Sindsdien weet het hele gezin alles over de Amerikaanse zeearend, want we hebben hem allemaal geholpen met het vinden van plaatjes en boeken over roofvogels. Ook heb ik hem geassisteerd bij het typewerk. Het viel voor mij niet mee om de gedicteerde zinnen niet om te bouwen tot lopende volzinnen. Gelukkig zit hij nu op typeles en kan hij zijn volgende werkstuk zelf maken.