Een overstap op Rotterdam-Blaak van het NS-station naar de metro. Ondergronds is nergens een bordje te zien dat de weg wijst naar de metrolijnen. Het is kennelijk de bedoeling dat ik de twee roltrappen naar boven neem naar de straat en dan weer de diepte induik. Dat doen ze in Parijs en Londen toch beter! Maar ook boven zie ik geen teken dat op een metro wijst.
Een doorzichtig gebouwtje, dat moet het metrostation zijn! Ik steek mijn strippenkaart in de afstempelaar en de tourniquets slaan open. Ik sta op het verkeerde perron, ontdek ik. En geen ondergrondse verbinding om op het goede platform te belanden. Terug dus. Maar de tourniquets zijn alleen bedoeld voor eenrichtingsverkeer. Tenzij je een OV-chipkaart hebt misschien, maar die heb ik dus niet. Er is wel een nooduitgang, maar die lijkt alleen te openen met een gewelddadige ingreep. HOE kom ik hier uit? Net als ik bedenk dat er echt iets grondig mis is met het openbaar-vervoersysteem in de Deltametropool-die-nog-lang-geen-metropool-is, blijkt één van de toegangspoortjes toch een mogelijkheid tot ontsnapping te bieden.
De geplande metrorit loop ik mis, maar met de volgende metro arriveer ik in een winderig oord, dat Capelse brug gedoopt is. Ik loop het kale busstation rond op zoek naar lijn 98. Die staat er wel, maar zonder chauffeur. Uiteindelijk wijst een mevrouw mij erop dat er boven ook nog een platform is, waar de gezochte halte staat. Als er enige vorm van bewegwijzering was geweest, had ik slechts enkele meters hoeven afleggen van het metroperron naar het busstation. Nu zie ik boven bus 98 net voor mijn ogen wegrijden.
Zo gaat deze reis nog even door. Een bus die me een halte te ver afzet, zodat ik een eind terug moet lopen. Een metrostation waar je geen toegang krijgt met een strippenkaart die ik met het oog op de geplande overstap al voor de hele reis afgestempeld had. En een alarmsirene die begint te loeien als ik toch snel door het poortje glip, maar waarop geen enkele bewaker reageert. Wel een mevrouw, die geruststellend zegt: "Loop maar door hoor, er komt hier niemand."
Heel fijn.
Uiteindelijk zit ik vandaag in twee trams, twee metro's, twee bussen en vier treinen. Daarmee kun je het halve land rondreizen. Ik heb alleen een trip gemaakt tussen Den Haag, Krimpen aan den IJssel en Leiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten