Laat ik hem Karel noemen. Terwijl de andere deelnemers langzaam het bovenzaaltje binnendruppelden, had hij al lang en breed koffie ingeschonken voor zichzelf. Hij had er als regiomedewerker zelf meer dan twee uur reistijd opzitten, terwijl de meeste collega's van Karel uit de directe omgeving kwamen.
Dit groepje werknemers kwam die ochtend bijeen voor een ideeënsessie voor hun blad, waaraan ik via mijn werk een bijdrage lever. Karel bleek een enthousiaste deelnemer en deed diverse suggesties. Toen de bijeenkomst na twee uur afgelopen was, drentelde hij wat onrustig heen en weer. Hij had meer van de bijeenkomst verwacht, meldde hij, want er zaten nog een heleboel ideeën in zijn hoofd. En die moesten er ook nog uit!
Gelukkig had Karel ook een lange terugreis voor de boeg. Per mail ontvingen we later de serie ideeën die hij tijdens die tocht ontwikkeld had. Hij had een te hoog gehalte van het enzym creatifyne, schreef hij er nog bij. Gewoonlijk kwam dit enzym 's ochtends vrij tijdens het douchen, maar treinreizen waren kennelijk ook stimulerend.
De ene plek is beter voor het opwekken van ideeën dan de andere plek. De douche is een bekend ideeënverzamelpunt, maar de file ook. Organisaties zouden eens moeten nadenken hoe ze die plekken kunnen creëren en uitbouwen, zodat er méér nieuwe dingen bedacht worden. Het Ideeëncentrum noemt ook de koffie-automaat, de stilte- of meditatieruimte en de wandelgangen. Of de trein, natuurlijk. Méér heen -en weer reizen in de baas zijn tijd, het heeft zijn voordelen.
Link:
Ideemomenten volgens het Ideeëncentrum
Geen opmerkingen:
Een reactie posten