zaterdag 26 januari 2008

Stoer



Een electronische monitor in het babybedje om wiegendood te voorkomen, maar ook kinderen die pas op de middelbare school voor het eerst zelfstandig naar school gaan. En voor tieners is er de mobiele telefoon als eeuwige navelstreng met het ouderlijke nest. Ouders schieten door met hun voorzichtigheid met kinderen.

Die angstcultuur brengt bange kinderen voort, betoogt het artikel 'Pas op! Kijk uit! vandaag in NRC Handelsblad. Ouders draven zo door in hun beschermingsdrang, dat ze vergeten dat opvoeden meer behelst dan waarschuwen en indammen. Het zou beter zijn als ouders hun kroost wat meer aan hun lot overlaten en ze zelf dingen uit laten zoeken zonder allerlei toezichthoudende maatregelen. Want kinderen doen belangrijke vaardigheden op door te spelen zonder toezicht, zoals zelfstandig denken en sociaal- en verantwoordelijk gedrag.

Helemaal het idee van 'liefdevolle verwaarlozing' (van ontwikkelingspsycholoog Dolf Kohnstamm), dat wij voor de opvoeding onze eigen kinderen ooit als leidraad in gedachten hadden genomen. Maar in de praktijk valt het niet mee om de bezorgdheid los te laten, angstig als ik ben voor het immer loerende gevaar achter een grassprietje.

Maar grenzen zijn er om verlegd te worden, ook voor ouders. Dus vroeg ik Niels vandaag voor het eerst om brood en een doos eieren te halen bij de supermarkt. Hij trippelde meteen enthousiast de deur uit, voorzien van een grote tas en een geldbriefje in zijn knuistje. Zou hij misschien niet onderweg..., dacht ik nog toen hij wegliep. Maar ik drukte de gedachte weg en natuurlijk vervulde hij met verve zijn opdracht.

Bemoedigd door dit succes liet ik hem toen ook maar voor het eerst achterop mijn fiets plaatsnemen zónder fietsstoeltje, voetensteun of andere beschermingsmaatregelen. En bij het zwembad liet ik hem zelf met zijn zwemspullen naar de kleedkamer lopen, terwijl ik een parkeerplaats voor mijn fiets zocht. Terwijl de andere vaders en moeders nog de handjes vasthielden van hun kinderen in de overvolle wachtruimte voor de douches, trakteerde ik mijzelf alvast op chocolademelk in de nog lege kantine.

Niels vond het allemaal heerlijk. "In de winkel zeiden ze dat ze mij heel stoer vonden", zei hij tevreden. Ja, ik vond ons ook heel stoer.

Geen opmerkingen: