Een account aanmaken, een naam invoeren en daar heb je al je eigen weblog te pakken. Een eigen weblog beginnen is vijf minuten werk, ontdekte ik op een avond. Hoogstens. Maar dan moet je wel een naam paraat hebben. Zo viel me de naam Ideeënmaker in. Dat sloeg trouwens vooral op de functie die dit weblog voor mij ging hebben, namelijk het genereren van ideeën.
Een lettergrapje in de titel leek me wel aardig, dus verwerkte ik ID (spreek uit: Idee) in de naam. Zo ontstond IDenmaker.blogspot.com. Dat was in oktober 2005.
Tegenwoordig zijn dit soort lettergrapjes helemaal passé. ID staat hoogstens voor Identiteitskaart; aan 'idee' denkt vrijwel niemand meer. Dat zie je ook bij het lemma van DigiD op wikipedia, waarbij expliciet vermeld staat hoe je dit woord uit moet spreken: Die-gie-Dee. En de naam I/D-baan (Instroom & Doorstroom, de opvolger van de Melkertbaan) was al helemaal een gedrocht, dat geen lang leven beschoren was.
De officiële naam van dit weblog roept nu dus vooral verwarring op. Waarom staan er zo weinig e's in, werd mij gevraagd. Het laat zien dat een impulsief idee niet altijd een goed idee is. Daarom ben ik er al snel toe overgegaan om de naam volledig uit te schrijven.
Ouders maken ook wel eens een fout met de naam van hun kind. Frederik wordt in de praktijk gewoon Freek of Fred, Catouschka wordt in de wandelgangen Toes. Vandaar dat de officiële naam van dit weblog IDenmaker luidt, maar dat Ideeënmaker zijn roepnaam is geworden.
Alles wat je altijd al wilde weten over Ideeënmaker
Morgen het volgende antwoord in deze serie blogvragen:
2. Waarom integreer je Ideeënmaker en Verhaallijnen niet in één weblog?
Verder lezen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten