Bij een horecazaak met de naam Goudfazant denk ik aan een ouderwetse zaak met een donkerbruin interieur en tafelkleedjes of op zijn best aan een rommelige uitspanning in het bos met zand op de vloer. Maar het restaurant op de uitnodigingskaart stond in Amsterdam-Noord, dus het moest het eerste wel zijn.Mijn advies: baseer je vooroordeel nóóit op een naam. Want de Goudfazant is bij afstand de meest hippe horecagelegenheid waar ik het afgelopen jaar geweest ben. Want wie komt er nou op het idee om een loods in te richten met eettafeltjes, oude auto’s en bestelwagens? Ook de grauwe muren met zwarte strepen en de enorme schuifdeuren zouden in een garage niet misstaan.
Het restaurant zat ook nog eens op een bijna onvindbare locatie. Nadat je met de pont het IJ overgestoken bent, fiets je eerst over een stuk industrieterrein. Vervolgens passeer je een hoog hekwerk en moet je - op eigen risico volgens de waarschuwingsborden - tussen de vrachtwagens door slalommen. Even voorbij de pauzerende personeelsleden van de zoveelste werkplaats blijkt daar inderdaad de Goudfazant te huizen. Het is dat ik witte tafelkleedjes ontdekte – inderdaad wel tafelkleedjes – want anders had ik beslist rechtsomkeer gemaakt naar de bewoonde wereld.
Spontaan komt geen sterveling op het idee om op dit rommelige bedrijventerrein naar een interessant restaurant te zoeken. En daarom was deze plek wél de uitgelezen locatie voor de inspiratie- en discussiebijeenkomst, die hier vanmiddag plaatsvond. Want de bijeenkomst ging er juist over dat bedrijventerreinen zo saai en doods zijn, dat geen mens er buiten de standaard kantooruren levend wil worden aangetroffen. Bedrijven moeten spannend en aantrekkelijk zijn, ook buiten de normale werktijden. Hekken open, showelementen erbij. Experience, heet dat tegenwoordig.
Moet dat nou echt? Ja, dat moet echt. Want het is niet meer van deze tijd dat je ruimte voor maar één ding gebruikt, in dit geval voor productie en reparatieactiviteiten. Leren, recreëren, natuurbeleving en evenementen horen er ook bij. Bedrijven moeten bovendien steeds meer op zoek naar werknemers, die ze willen boeien en binden. Mondige mensen die welbewust hun woning uitkiezen, gerichte carrièrestappen maken, een persoonlijke kledingstijl ontwikkelen en veel energie steken in de juiste schoolkeuze voor hun kind, laten zich niet wegstoppen in een standaarddoos op een bedrijventerrein, waar verder niets te beleven valt.
Spannende bedrijventerreinen, ik had zelf nog niet bedacht dat ik daar persoonlijk behoefte aan had. Dat je op een zondagmiddag een fietstochtje door het bedrijventerrein wilt maken, zeg maar. Maar hier in Amsterdam-Noord heb ik het licht gezien. Als je dwars door de blokkendozen op een horecazaak aan het water stuit waar je ook nog zilte zeelucht kunt opsnuiven, is dat absoluut een spannende beleving. Zelfs als de naam goudfazant luidt.
Naschrift: Ook sommige 'kantoorslaven' willen graag dat bedrijventerreinen spannender worden. Een werknemer van het behoorlijk troosteloze bedrijventerrein Plaspoelpolder richtte er een website voor in. Belangstellenden kunnen daar zijn lunchwandelroutes met klinkende namen downloaden. Ook voor een virtuele tour, het versturen van een e-card en deelname aan de Plaspoelpolderhyves!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten