1. Sintvloed
Nu de winkeletalages alweer volhangen met gouden draperieën, glanzende bollen en kerstpoppetjes, zakt de moed me enigszins in de schoenen. Ik moet eerst nog even afkicken van Sinterklaas! Want het lijkt erop alsof het Sinterklaasfeest ieder jaar uitbundiger gevierd wordt. Ik zag dit jaar nóg meer Sintartikelen (speciale slingers, koeken om te versieren, films, boeken, fotoreportages met Sint in zijn zwembroek), nóg meer Sint-events (Sinterklaasconcerten) en kadomomenten. Je schoen zetten kan niet meer alleen bij de huiselijke haard, maar ook bij opa en oma, op school en de supermarkt. Voortdurend liepen de kinderen zwarte pieten tegen het lijf: in winkelcentra, op school, op de naschoolse opvang en zelfs in het zwembad. Iedere dag een nieuwe oogst pepernoten en plakkerige schuimpjes.
Het aantal meet & greet-momenten met de Sint is zelfs zo groot, dat mijn kinderen vrijwillig afhaken. Zo hebben ze de Sintbijeenkomsten op papa's werk en bij de judovereniging laten schieten. Tot mijn genoegen pakte het Sinterklaasjournaal dit jaar uit met een wat minder heftig verhaal. En gelukkig is ook de school een beetje bij zinnen gekomen en heeft het spannende eigen Sinterklaasverhaal dit jaar achterwege gelaten. Dit jaar geen pietje Tigo, die 's nachts op een bedje in de gymzaal sliep of een mysterie rond gestolen pepernoten; alleen nog maar een Rommelpiet die het hele lokaal op zijn kop zet.
2. Kadovloed
En dan te bedenken dat het Sinterklaasfeest en de verjaardag bepaald niet de enige kadomomenten zijn voor kinderen. Iedere McDonaldsmaaltijd levert een nieuw speeltje op waar een mechanisch muziekje uit komt. Bij het openen van een kinderspaarrekening krijg je een computer. En na een bezoek aan een verjaardagsfeestje komt het uitgenodigde kind zelf ook weer met een kadootje thuis.
3. Fotovloed
Bij alle kinderevents staan kuddes papa's en mama's paraat om hun dochters en zonen vast te leggen met foto- en/of filmcamera. Ook de juffen doen gezellig mee met hun mobieltjes en camera's. De oogst van deze week: een CD met foto's van de naschoolse opvang, dik dertig Sinterklaasfoto's op de website van Jaspers klas en een fotoboekje van een creatieve brainstormsessie met kinderen op Willems bedrijf.
Ik ben zelf één van die enthousiaste fotografen, maar ik geneer me steeds vaker voor de amateur-paparazzi, die massaal om de kinderen heen dringen. Kinderen kijken ofwel in de lens of zien zichzelf terug in de vele fotoverzamelingen, geprint in glanzende boeken of gepubliceerd op talrijke websites. En anders wel op een mok, een puzzel, een T-shirt of een placemat. Wat doet dit met je wereldbeeld als je jezelf zo vaak terugziet?
Het mooie is wel dat de kinderen zelf inzien dat het allemaal Veel te Veel van het goede is. Jasper wilde vandaag helemaal niets, behalve genieten van het Legospeelgoed dat hij deze week gekregen heeft en waar hij superblij mee is. En Niels heeft een hele tijd stil zitten kijken naar een brandende kaars.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten