Kookboeken zijn voor mij meeslepende boekwerken, waar je ook nog uit kunt koken. In de krant lees ik dolgraag de culinaire columns van Sylvia Witteman en mijn nieuwe heldin Janneke Vreugdenhil. Op televisie bekijk ik graag kookprogramma's of het geweldige programma Keuringsdienst van Waarde. En in de Bijenkorf vind ik mezelf opvallend vaak terug tussen de delicatessen en prachtig vormgegeven keukengerei op de kookafdeling.Waarom? Voedsel geeft inspiratie, denk ik. En een goed gevoel, die veel met vroegere ervaringen te maken hebben. Het draadjesvlees en de koetjesrepen van oma. Het restant elleboogjesmacaroni, dat mijn moeder 's zaterdags opbakte in de koekenpan en dat wij bij de lunch met smaak opaten. Het mini-marsje dat wij tijdens he
t huiswerk maken toegeworpen kregen. Eetherinneringen vullen niet alleen je maag maar ook je hart, schrijft Janneke Vreugdenhil terecht op haar website.Zonder eten geen leven. Maar ook geen leven zonder eten. De grootse momenten in het menselijke bestaan worden altijd opgeluisterd met het nuttigen van voedsel. Van de bruiloftsmaaltijd tot het Staatsbanket en het Laatste Avondmaal. Met eten worden vriendschappen bezegeld, de lente verwelkomd en familiebanden aangehaald. En vooral: eten doe je samen.
Eten en denken aan de bereiding daarvan, dat mogen we gelukkig ons hele leven blijven doen.
NB. Voedsel bereiden geeft trouwens ook inspiratie voor een column!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten