Wat is er nóg leuker dan vakantie vieren, naar een voorstelling gaan, iets moois kopen of lekker eten? De voorpret!
Alleen al wanneer we in een kookboek bladeren, komt in onze hersenen het 'verwachtingssysteem' in actie. We verheugen ons op het smakelijke gerecht, het water loopt ons zelfs al in de mond. Bovendien komt er wederom dopamine vrij: het stofje dat ons niet alleen een prettig gevoel bezorgt, maar ons ook aanzet tot doelgericht handelen. In dit geval om de ingrediënten bij elkaar te verzamelen. Een mens is ook nog eens zó geprogrammeerd dat hij doelgericht handelen prettig vindt. Daarom is een zelfgemaakt gerecht waar je de nodige moeite op hebt gedaan, zo veel lekkerder dan een kant-en-klaar-schotel die alleen maar opgewarmd hoeft te worden.
Handig om te weten dat voorpret zo'n belangrijke rol speelt in ons welbevinden. Maar nog leuker wordt het als je 'voorpret' strategisch inzet om onlustgevoelens te bestrijden. Stefan Klein haalt in het boek 'De geluksformule' het voorbeeld aan van filestress. De benauwde plek en de onmacht iets aan de situatie te doen geven de filerijder alle reden om zich gefrustreerd te voelen. Hij kan proberen die gevoelens te bestrijden, bijvoorbeeld door de tijd te doden met ingesproken boeken of een taalcursus. Maar nóg effectiever dan het afzwakken van negatieve gevoelens is het oproepen van nieuwe positieve gevoelens: door je ergens op te verheugen. Bijvoorbeeld op de cappuccino en de warme croissants die je bij aankomst zult verorberen alvorens aan het werk te gaan.
Dus laten we voorpret gebruiken als tegengif tegen al die andere zaken die ons hinderen of ons gemoed pijnigen. Haal versgemalen koffie, zet het weg en laat de heerlijke geur iedere keer je neus prikkelen als je de kastdeur opent. Organiseer een topfeest. Stippel een reis uit. Het kan niet gek genoeg, want de daadwerkelijke uitvoering is niet noodzakelijk. Kortom: maak plannen.
Ongeluk zit in een klein hoekje. Geluk ook.
1 opmerking:
Een reactie posten