"Het bed is een luxueuze plek voor mij. Ik zou het voor geen troon ter wereld willen ruilen."
- Napoleon Bonaparte
Het is voor jou natuurlijk geen onverwachte bekentenis, maar laat ik het nu toch maar eens luid en duidelijk uitspreken. Ik heb een haat-liefdeverhouding met jou. 's Avonds wil ik niet naar je toe, 's ochtends wil ik je niet verlaten.
Dat heeft uiteraard zijn prijs. 's Ochtends altijd in de hoogste versnelling om de verloren tijd in te halen, overdag zo nu en dan een dipje, waterige ogen, wallen zelfs. De interne klok regelt iedere avond om een uurtje of acht dat we helemaal inzakken. Moeten we nog duidelijker gewaarschuwd worden?
Maar op een wonderlijke manier slagen we erin iedere avond tussen 22.00 en 23.00 weer op stoom te raken. Allerlei plannen, ideetjes, de zucht naar kennis, die komen dan ineens aan de oppervlakte. Zou er zoiets als avondadrenaline bestaan?
Goede voornemens om vanavond vroeg naar bed te gaan - nee, nu écht! - sneuvelen telkenmale weer in die stemming van opbruisende energie. Slapen kan altijd nog.
Welterusten bed, slaap lekker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten