Wekelijks kom ik bij uiteenlopende organisaties over de vloer. Een vergelijkend warenonderzoek van het visitekaartje van de organisatie, de ontvangstbalie.
1. De entree van de woningcorporatie is ruim, licht, vol moderne kleuren en een verantwoorde multiculturele fotocollectie. Achter de open balie zit een mooie hindoestaanse dame, die met haar paarse glimmende shawl perfect past bij de huiskleuren. Daar is ze nogal druk mee bezig. Mijn naam verstaat ze eerst als Christal en daarna vergeet ze de naam nog een keer. Wachtend op het bankje bij de receptiebalie valt op dat het gloednieuwe interieur al aan verval onderhevig is. Het frisgroene lampje boven de balie doet het niet en het bloemwater ziet er smoezelig uit.
2. De deur van het kale, sobere gebouw van deze overheidsorganisatie is gesloten, maar er komt net een vaste medewerker met een pasje aangelopen. Die medewerker - in spijkerbroek, zoals bijna iedereen hier - laat mij zonder verdere vragen mee naar binnen lopen. Eenmaal binnen realiseert ze zich geschrokken dat ze niet een collega heeft binnen gelaten, maar een bezoekster! Maar de receptioniste blikt of bloost niet. Zij gaat gewoon door met het uitknippen van een kunstig papierwerkje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten