zaterdag 28 augustus 2010

Domweg droedelen

Schilderen, kleuren en droedelen, zo moeilijk is het niet. Toch komt het er in het dagelijkse leven niet van. Maar waarom eigenlijk?

Ik ga regelmatig schilderen in atelier Vrij Spel van Karin Brandt.
Samen met de andere vrouwen (ja, waarom nooit eens een man?) die ik daar tref, zitten we enorm te genieten. Heerlijk om het penseel in allerlei prachtige kleuren te dopen, de ecoline te laten overvloeien tot onverwachte vormen en te ontdekken waar we al schilderend uitkomen. Meestal gaan we er zo in op, dat het helemaal stil is in het schilderlokaal. Bijna een meditatief moment.

Als we ter afsluiting elkaars werk bekijken, komen we bijna altijd tot de conclusie dat we vaker moeten schilderen. Gewoon omdat het ons blij maakt. Verf, kleurtjes en papier hebben we thuis ook in de kast liggen. Zo moeilijk is het niet om de spullen te pakken en gewoon te beginnen met schilderen. Maar waarom doen we dat dan niet?

In ons dagelijkse leven komt het er niet van, omdat er altijd activiteiten zijn die ‘belangrijker’ zijn om te doen. Een belangrijke behoefte die veel energie geeft, zetten we op zij vanwege de drukte in ons hoofd. Gelukkig hebben we Karin, waar we op vrijdagochtend naar toe kunnen en waar we wel vrijuit aan de slag gaan.

Inmiddels heb ik er ook iets anders op gevonden: droedelen en kleuren. In het laatje van onze eettafel ligt een 'dummy' (zo'n blanco boek met een harde kaft) zo voor het grijpen. Er ligt ook een fineliner, evenals enkele mooie stiften en potloden. Op momenten dat ik even niets te doen heb of tijdens lange telefoongesprekken zit ik wat te kleuren en voor me uit te tekenen. Een tekening is nooit af, maar altijd basismateriaal om een volgende keer weer op verder te kleuren met een mooie nieuwe stift. Op een ongedwongen manier ontstaan zo allerlei creaties, die me vrolijk stemmen.

De belangrijkste factoren zijn voor mij dus de ongedwongenheid en de gemakkelijke toegang. Niet nadenken over een plan, geen grootse en meeslepende teken- of schilderwerken, maar spullen pakken en gewoon aan de slag. Een minuut of tien droedelen geeft al nieuwe energie. En wat werkt bij jullie?


Verder lezen:
Share/Save/Bookmark

1 opmerking:

Momo Luna S!gnals zei

Toen mijn jongens nog kleiner waren had ik geen tijd, geen ruimte om te schilderen. Maar idd ik had/heb altijd dummies bij de hand, zo kon ik toch mijn creatieve ei kwijt. Ondertussen heb ik weer wat meer tijd om ook te gaan schilderen, maar het tekenen is in de loop der jaren een verslaving geworden. Een heerlijke manier o me te uiten.
Leuke post!