Waarom die haast. Weet jij wanneer je werk af is? Een poster met deze tekst zag ik laatst hangen op de werkkamer van een beleidsambtenaar op het ministerie van OCW. De man die onder deze poster achter zijn computer aan het werk was, zat heel ijverig te tikken. Maar de boodschap van de poster is duidelijk: jaag mij niet op!
Werkplekken zijn interessant, want ze vertellen meer over iemands persoonlijkheid dan dat je op het eerste gezicht denkt. Staat de trofee of fotolijst náást iemands computer, dan is het een ‘sociale snack’: vooral bedoeld als inspiratie of bemoediging voor de medewerker zelf. Maar hangt de poster achter zijn rug, zoals bij deze ambtenaar het geval was, dan is hij bedoeld voor anderen. Een 'identiteitsclaim', noemen psychologen dat dan.
Deze bevindingen staan te lezen in het boek De geheime taal van dingen van Sam Gosling, hoogleraar psychologie aan de Universiteit van Texas. De laatste tien jaar deed hij onderzoek naar onder meer werkplekken, slaapkamers en boekenkasten om te kijken wat deze onthullen over hun eigenaar.
Aan een werkplek kun je bijvoorbeeld goed aflezen hoe extravert iemand is. Staan er comfortabele stoelen, dan is dat een uitnodigend gebaar voor collega’s om binnen te komen en lekker te gaan zitten. Lonkt er ook een snoeppot, is dat een nog een veelzeggender uitnodiging.
Sommige werkgevers vinden dat hun werknemers helemaal niets mogen ophangen of neerzetten. Daarbij gaat het niet alleen om een xlean desk-policy, maar ook om lege vensterbanken en kale muren. Met uitzondering van de bedrijfsgoedgekeurde reprokunst dan.
Jammer, want Meredith Wells van de Eastern Kentucky Universiteit in de Verenigde Staten ontdekte dat personalisering van de werkplek meestal juist goed is voor zowel werknemers als werkgevers. Mensen die hun kantoorruimte aankleden met persoonlijke spullen, zijn over het algemeen namelijk evenwichtiger, gezonder en tevredener over hun baan. Hoe persoonlijker een kantoor, hoe meer de medewerkers toegewijd zijn aan de organisatie.
Deze trouwe werkers doen geen moeite om thuis en privé strikt te scheiden en hangen dus zonder gêne de knutsels voor vader- of moederdag op. Zo’n kinderknutselwerk hoeft trouwens niet alleen een sociale snack te zijn, maar kan ook een identiteitsclaim inhouden: 'kijk mij eens een goede vader of moeder zijn.'
Die poster bij de OCW-ambtenaar onthult overigens nóg een karaktertrek van deze medewerker, namelijk zijn eigenzinnigheid. Het ministerie hanteerde eerst strikte richtlijnen over de kamerwanden, die onbedekt en strak moesten blijven. Knipseltjes, foto’s van afdelingsuitjes en cartoons waren taboe. Die afspraak bleek al snel onhoudbaar, want veel ambtenaren decoreren er op los.
Gelukkig maar, want dan heeft het departement blijkbaar toegewijde medewerkers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten