Het nieuwe hoogglansdrukwerk van mijn pensioenfonds is versierd met een fotobalkje van mensen die er intens gelukkig uit zien. Dat roept argwaan op. Waarom vindt mijn pensioenfonds het ineens nodig om geld te steken in een nieuwe huisstijl die zo nadrukkelijk menselijkheid en huiselijk geluk uitstraalt?
Een andere nieuwigheid op de jaaropgave is dat er gewoon één bedrag vermeld staat, namelijk het bedrag dat ik jaarlijks na mijn 65e jaar zal ontvangen. Logisch zou je zeggen, maar voor pensioenfondsen zijn deze 'uniforme pensioenoverzichten' toch een belangrijke innovatie. Als een autoverkoper je overlaadt met alle technische details van de motor, zou je al snel afhaken. Maar bij pensioenfondsen moesten we ons jarenlang laten welgevallen dat we jaaroverzichten met ondoorgrondelijke tabellen kregen, evenals stapels bijlages vol juridische formuleringen.
Die koerswijziging naar een menselijke en klantvriendelijke aanpak, zou dat misschien met het tanende vertrouwen in pensioenfondsen te maken hebben? De pensioenenman die ik dat deze week vroeg, ontkende glashard. Wel nee, het probleem is juist dat de Nederlander tevéél op zijn pensioenfonds vertrouwt! Hij leest dat jaaroverzicht niet en denkt dat het wel goed komt met zijn pensioenvoorziening.
En het komt in veel gevallen niét goed. Maar dat ligt dan niet aan het pensioenfonds, maar aan de klant zelf, vindt de pensioenenman. Die maakt zijn veertigjarige pensioenopbouw niet netjes vol of haalt het in zijn hoofd om tussentijds van baan te wisselen. Het pensioenfonds is dan niet te beroerd om je een aanvullend pensioen aan te meten.
Is de pensioenenman zo wereldvreemd? Want om mij heen hoor ik toch echt veel mensen die de financiële dienstverlening voor geen cent meer vertrouwen. Die liever hun geld op een spaarrekening zetten bij verschillende banken vanwege de risicospreiding (want banken kun je ook niet meer vertrouwen, 'maar je moet toch wat'). Alles liever dan zo'n financiële adviseur, die een onbekend hoog bedrag als kosten in mindering brengt op jouw toekomstige voorziening voor levensonderhoud.
Op mijn nieuwe glossy pensioenoverzicht was in ieder geval nu glasheldere taal gebruikt. Klip en klaar stond te lezen dat ik vanaf mijn 65e verjaardag 0 euro pensioen per jaar zal ontvangen. Een vergissing hoopte ik, al weet je het in deze tijden van financiële crises nooit helemaal zeker.
Een paar weken later kreeg ik een nieuw overzicht toegestuurd. Dit keer stond er wel een bedrag in meerdere cijfers ingevuld bij de pensioenopgave. Een excuusbriefje voor de mij aangedane schrik kon er niet vanaf. Een pensioenverzekeraar die zich vergist? Nee, dat is àl te menselijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten