maandag 12 maart 2007

De achtertuin van mijn jeugd



Verlies van biodiversiteit gaat doorgaans over stervende mangrovebossen in Brazilië of oprukkende woestijnen in Afrika. Een interview met een provincie-ambtenaar bracht het thema vanmiddag direct terug naar de achtertuin van mijn jeugd.

In die tijd was ik meerdere keren per week te vinden in een rommelig bosje vol modderige kronkelpaadjes dat bekend stond als het heempark. Mijn vriendinnetje woonde aan de Dorpsstraat, waar haar ouders het te druk hadden met de winkel om ons al te nauwkeurig in de gaten te houden. Vaak wipten we langs de werkplaats van de winkel naar achteren, hup, langs de serie krakkemikkige opslagschuurtjes. Dan staken we een onverhard pad over vol waterplassen, dat niet voor niets de naam Vloeiweg had gekregen.

Het heempark had in mijn ogen niets wat op een park leek. Hier geen uitgestrekte grasvelden of bloeiende rozen, maar rommelige struiken, veel drassige stukken en boomstammen die nooit opgeruimd werden. Maar dat maakte niet uit, want we konden hier in alle rust rondbanjeren om eindeloos het wel en wee van onze pophelden te bespreken.

Op dit moment is een miniem paadje langs de Voorste Stroom het enige restant van het heempark. De rest van het groene gebied is nu de standplaats van een groot gebouw met gladgeschoren groene gazons er om heen. De konijntjes die er vorige zomer nog buiten huppelden, hebben deze winter door de bouw van grote stadsvilla's hun laatste leefgebied verloren. De oorspronkelijke natuurwaarde van dit gebied heeft daarbij kennelijk weinig ter zake gedaan.

Vanmiddag vertelde de niets vermoedende ambtenaar dat de gemeente in samenwerking met het waterschap het beekdal van de Voorste Stroom dit jaar zal inrichten als ecologische zone met een natuurbos en amfibieënpoelen. De vervuilde waterbodem wordt verwijderd, waardoor het leefgebied voor land- en waterdieren wordt verbeterd. Op die manier moeten ook karakteristieke vissoorten weer terugkomen in de Stroom.

Prachtige plannen natuurlijk, die je als argeloze luisteraar alleen maar kunt toejuichen. Tenzij je weet wat er inmiddels allemaal verloren is gegaan. Kennelijk moet er eerst iets vernietigd worden voordat er weer iets opgebouwd kan worden.

Geen opmerkingen: