donderdag 26 oktober 2006

Het project Kind

0 jaar
Mijn moeder is vóór de zwangerschap al begonnen met het slikken van foliumzuur en heeft geen druppel alcohol gedronken. Knap hoor. De bevalling was tot in de puntjes voorbereid: vervelende verrassingen waren er niet. Net als het babykamertje, helemaal ingericht volgens de laatste trends. Jammer dat ik daar nooit slaap, want ik lig altijd bij papa en mama in bed. Ze praten veel tegen me en wiegen me eindeloos. Ook als ik eigenlijk rustig wil slapen. Maar ja, dat wiegen is goed voor de ouder-kindbinding, zeggen ze.

3 jaar
Ik heb een grote collectie speelgoed, variërend van antroposofische popjes (die stimuleren mijn fantasie optimaal) tot prachtig houten speelgoed en geinige puzzels. Als ik zit te tekenen, zit mama naast mij te jubelen. Mijn krassen vindt ze veelbelovend, denk ik.
Ik doe iedere dag wat muziekoefeningetjes met papa en mama. Als kleuter kun je je muzikale talenten namelijk gróter maken, daarna kun je je talenten alleen maar ontwikkelen, heb ik gehoord. Alle wijsjes van Mozart ken ik inmiddels op mijn duimpje. Die hoorde ik al in de baarmoeder.

5 jaar
Behalve muziekles – ik ben net begonnen met viool – zit ik ook op hockey en op ballet. Daarvoor moest ik wel even op de wachtlijst staan, maar mijn ouders weten er altijd snel bij te zijn. Daar hebben ze nu ook wel veel ervaring mee, want voor het kinderdagverblijf, de naschoolse opvang en niet te vergeten de school zelf moesten ze me ook razendsnel opgeven.
Hockey is trouwens een geweldige sport, vinden ze. Je leert samenwerken met anderen en je krijgt spelinzicht. Supernuttig voor later. Ik ging zelf eigenlijk liever op paardrijles, maar dat mag misschien volgend jaar. Ze vinden het namelijk ook handig dat ik veel mensen leer kennen op de hockeyclub. Stiekem hopen ze dat ik als puber dan op de hockeyclub naar de disco ga, en niet naar de danstenten in de stad. Dat schijnt heel gevaarlijk te zijn.
Ik ga binnenkort skiën. Mijn ouders vinden het zo geweldig leuk om mij met andere kinderen zonder stokken naar beneden te zien sjezen! Natuurlijk heb ik ook mijn zwemdiploma’s gehaald. Tijdens onze zomervakantie heeft mama mij iedere dag met de SUV heen- en weer gereden naar een andere stad, want daar kon je een spoedzwemcursus doen.

11 jaar
Behalve hockey, viool en ballet volg ik ook zeillessen. En theaterles, dat is ook heel gaaf. Je leert jezelf presenteren. En het is goed voor mijn zelfvertrouwen, zeggen mijn ouders. Ze willen echt niet dat ik later eens in een dip kom te zitten. Dat ik me misschien even wat minder gelukkig voel of zo.
Ik heb trouwens wel een druk programma, want ik krijg na school ook bijlessen om bij de cito-toets goed uit de bus te komen. Voor tweetalig VWO heb je minstens een score van 545 nodig, dus dat wordt nog flink blokken. Eigenlijk zou ik ook nog Chinees als bijvak willen doen, want dat vak schijnt het helemaal te gaan maken in de toekomst.

17 jaar
Mijn ouders hadden het goed gezien met hun voorspellingen over de globalisering. Voor een beetje leuke carrière ga je tegenwoordig naar het buitenland. Het volgen van meertalig onderwijs was dus een superadvies. Net als hun stimulans om veel aan sport, theater en muziek te doen. Geweldig dat ik zoveel kansen heb gekregen en al mijn talenten mag ontplooien. Al hoor ik veel mensen om mij heen wel zeggen dat ze mij een verwend nest vinden.

18 jaar
Ik ga studeren in de Verenigde Staten. En mijn ouders? Die mogen omzien naar een nieuw project.

Kinderkunst

Geen opmerkingen: