Het Grote Ikea Misverstand

Heerlijk, die kleurrijke ballenzee bij de ingang en al die meubels waar je vrijuit op kunt klauteren en springen. Vooral op de afdeling met al die geinige knuffelslangen en fleurige meubeltjes voor jonge klanten die hier écht hartstikke serieus genomen worden. En die Zweedse gehaktballetjes mét blauw-gele vlaggetje erop gaan er ook wel in!

Als ik een kleuter was, zou ik Ikea óók een geweldig speelparadijs vinden. Maar als volwassene voel je je hier toch aardig bij de neus genomen. Als je namelijk écht een meubelstuk zoekt met enige duurzaamheid, staan je hier voornamelijk teleurstellingen te wachten. De keukenmeubels die er in de brochure zo gezellig uitzagen, blijken allemaal van twijfelachtig nepspul gemaakt te zijn. En het badkamermeubilair - met welgeteld één bad - is al niet veel beter. Zelfs het kinderkrukje dat we op het oog hadden, blijkt bij nadere inspectie hartstikke gammel.

Het Grote Misverstand dringt nu in volle omvang tot me door. Ikea is helemaal niet bedoeld als woonwarenhuis, ook niet voor volwassenen! Met die overdreven bewegwijzering is het eerder een soort dierentuin, waar je zo optimaal mogelijk langs alle dierenverblijven geloodst wordt. Onderweg word je op jolige toon attent gemaakt op allerlei attracties: 'Joehoe, kijk eens naar deze lade!' Of kun je je vergapen aan lades die 35.000 keer in- en uitgeschoven worden om ze op hun duurzaamheid te testen. Hoe doen ze dat toch!

Het hoogtepunt van een bezoek aan Ikea is toch wel het restaurant. Een speciaal rekje om méérdere dienblaadjes mee te vervoeren naar je tafel, is het toppunt van innovatie, waar menig afhaalbuffet stinkend jaloers op moet zijn. En het feit dat je hier - grátis! - een extra kop koffie of beker limonade kunt tappen, is natuurlijk ook een klantentrekker van jewelste. (Waarna WE geacht worden zélf het dienblaadje op te ruimen, want zo houden WE Ikea natuurlijk lekker goedkoop.)

In de rij staan, achter elkaar een parcours afleggen langs alle attracties, wat funshoppen, een bezoekje aan het restaurant en een ijsje toe. Ikea is ook het ideale grotemensen-pretpark! Het afscheidsbord met het amicale 'Doei!' is daarvan niet meer dan het logische sluitstuk. Joehoe, tot de volgende keer!

En nu snap ik ook ineens waarom er vlak voor de kassa's - als je als afsluiting van de rondtour dat ontzagwekkende magazijn doorgelopen bent - ook nog allerlei bakken met aantrekkelijk geprijsd graaispul staan. Dat is bedoeld voor de gefrustreerde mensen, die dachten dat ze bij de Ikea echt meubilair gingen kopen. Met de aankoop van wat servetringen, kaarsen of ijsblokjesvormpjes heb je tenminste nog de illusie dat je niet voor niets naar Ikea geweest bent...