Vrolijk idealisme

Een bijdrage leveren aan een betere wereld moet fun zijn. Getob over loodzware problemen die je als individu toch niet kunt oplossen, heeft immers weinig zin.

Nederland heeft bijvoorbeeld een enorm groot probleem met fijn stof. Er zijn wel wat kleine ingrepen mogelijk (roetfilters bijvoorbeeld) om dat probleem aan te pakken. Maar aan het stof dat ontstaat door slijtage van banden, wegdek en remmen, kun je weinig doen (behalve dan niet autorijden, maar dat is niet fun). Terwijl die slijtage wel zorgt voor circa 50 procent van het fijne stof in de lucht langs wegen. Om helemaal moedeloos van te worden. En zo is er nog wel een rijtje hardnekkige milieuproblemen, waar je als gemiddelde consument weinig mee kunt: klimaatproblemen, grootschalige luchtverontreiniging, lawaai en het verlies aan plant- en diersoorten. Geen wonder dat milieuzorg uit is.

Toch zijn er best veel leuke initiatieven op het gebied van duurzame ontwikkeling. Heel goed, want manieren om zelf concreet bij te dragen aan duurzame ontwikkeling biedt veel meer inspiratie dan somber milieubeleid met allerlei beperkingen. Een aantal bedrijven heeft dat goed in de gaten. Zo zorgt de Limburgse bierbrouwerij Gulpener voor een milieuvriendelijke teelt van grondstoffen in de eigen regio. Heel duurzaam en verantwoord, zodat het ook nog eens een goed imago oplevert bij de consument.

Als het gaat om je eigen gezondheid, de speelruimte van je kinderen, een aantrekkelijke leefomgeving, voedselveiligheid of diervriendelijkheid, voelen we ons wél betrokken om er iets aan te doen. Milieuverbetering is geen doel op zich, maar wel een middel om een betere kwaliteit van leven te bereiken.

Je hoeft tegenwoordig geen starre milieufreak à la jaren tachtig meer te zijn om toch iets voor de wereld te betekenen. Praktisch idealisme heet dat. Persoonlijk zou ik het nog liever vrolijk idealisme noemen. Alleen al op het gebied van voedsel zijn er allerlei leuke mogelijkheden:
- Adoptie van een biologische appelboom;
- Het gebruik van regionale producten, die op een duurzame wijze zijn geproduceerd;
- De aanschaf van verantwoord voedsel en kledingstukken, maar dan wel aantrekkelijk voedsel en móóie kledij. Via www.goedewaar.nl kun je ontdekken wat wel en niet duurzaam geproduceerd is.
- De promotie van Slow Food, dat het genot van goed eten en drinken beschermt tegen de uniformering, smaakvervlakking en globalisering van de eetcultuur.

Andere interessante initiatieven om idealen zelf vorm te geven:
- Het Nieuwe Rijden: een andere manier van autorijden, dat brandstofbesparend werkt;
- Compensatie van de CO2 uitstoot. Bij organisaties als Trees for Travel kun je de hoeveelheid CO2 laten berekenen die je met een bepaalde vliegreis produceert. Deze CO2 kun je via een financiële bijdrage laten compenseren, bijvoorbeeld door de aankoop van een hoeveelheid bomen. (Maar dit is niet het soort vrolijke idealisme dat ik voor ogen heb, het lijkt meer op het 'afkopen' van schuldgevoelens.)
- Coaching van kansarme scholieren (schijnt veel succes te hebben, dus zeer opwekkend en inspirerend);
- De IMC Weekendschool: aanvullend onderwijs voor achterstandsleerlingen door vrijwillige gastdocenten (erg leuk om te doen, lijkt me);
- Duurzaam sparen of beleggen;
- Groene energie: je eigen aardwarmte?
- Hybride voertuigen en dan het liefst een flitsend model;
- De artikelen van Fair Trade: met hun hippe design de stoffige wereld van de SOS Wereldwinkel en de rietsuikerbruine somberheid van de biologische winkel ver voorbij;
- Adoptie van een weeskind in een ontwikkelingsland, dat ter plekke ondersteund wordt (persoonlijk en betrokken);
- Adoptie van een dier in Artis (leuk, je eigen steppenwolf) of van een kunstwerk in een museum.