Sarah Palin presenteert zich als de American dream voor vrouwen: het uiterlijk van een voormalige schoonheidskoningin, een flitsende bestuurlijke carrière, in je vrije tijd een ruige sport en straks misschien wel vice-president van de Verenigde Staten. En ook nog een reeks kinderen opvoeden natuurlijk. Sarah Palin als de hockeymom-next-door, die het allemaal prima voor elkaar heeft.
Veel vrouwen in mijn omgeving blijven steken in de rol van hockeymama's. Met twee kinderen die op verschillende dagen trainen, rijden ze vier keer per week op en neer naar de hockeyclub. De weekendwedstrijden komen daar nog eens bij, net als hun eigen bijdragen als teamcoach of vrijwillige bardame.
Veel van deze hoogopgeleide vrouwen hebben hun eigen baan ingeruild voor een kleine deeltijdbaan of helemaal opgegeven. Dat afhaakmoment vond meestal ergens plaats in de eerste twee levensjaren van hun eerste kind. De creche beviel best goed, maar het gejakker er omheen steeds minder. Vaders en moeders moesten iedere dag strijd leveren met openbaar vervoer of files om op tijd de kinderen op te halen. Het gezinsleven werd herhaaldelijk lamgelegd door buikgriepvirussen, die kinderen en ouders aan elkaar doorgaven. Kinderen sliepen slecht, waardoor ouders met slaapogen op hun werk zaten en nog bevattelijker werden voor een virusje. Het model waarbij partners allebei werken en voor de kinderen zorgen, zakt dan als een plumpudding in elkaar.
Het kabinet denkt dat vrouwen wel meer gaan werken of terugkeren in het arbeidsproces als de kinderopvang goedkoper wordt en ruimer voorhanden is. Volgens mij slaat de politiek de plank daarmee flink mis. Mannen en vrouwen willen vooral weten hoe ze het georganiseer erom heen rond moeten breien. En ze willen op hun werk de nodige flexibiliteit hebben om arbeid en zorg te combineren. Zo lang dat niet goed geregeld is, blijven veel hoogopgeleide moeders hockeymama's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten