Mieke gaat naar de supermarkt en slaat daar allerhande groenten, kruiden, vlees en deegwaren in. Aubergines, venkel, alfalfa, zongedroogde tomaatjes, olijven, noten, noem maar op. Wat ze ermee gaat maken weet ze nog niet, want ze kookt nooit recepten na. Wel leest ze veel kookboeken, waarin ze inspiratie opdoet voor allerlei vreemdsoortige combinaties. Eenmaal in haar keuken met het indrukwekkende fornuis bedenkt ze ter plekke welke gerechten ze gaat bereiden. Het liefst pakt ze uit voor grote gezelschappen. Geen groter genoegen dan iedereen te zien smullen. Het is een wonder hoe ze dat telkens al improviserend weer voor elkaar krijgt. Want Mieke heeft geen reukvermogen meer en vaart grotendeels op de reacties van haar eters om tot haar succesgerechten te komen.
Helaas heb ik onlangs de jongste creatie van Mieke moeten missen: kip in zoutkorst. Al dagenlang droom ik er nu over hoe dat gerecht gesmaakt moet hebben. In mijn hoofd dwarrelen de smaaksensaties rond van sappige kip met knoflook en mediterrane keukenkruiden. En ik stel me voor hoe je zo’n harde zoutkorst met de nodige kracht moet openbreken en welke verfijnde aroma’s daarbij vrij komen. Om het daadwerkelijk te bereiden moet ik nog even wachten totdat de renovatie van ons huis achter de rug is. Maar in mijn hoofd kan ik het dus al ruiken. Kookdromen is ook lekker.
1 opmerking:
hoe ken jij mieke ? marion
Een reactie posten