donderdag 3 mei 2007

Trakteer de patatgeneratie op een doe-het-zelfbuffet

De beste ideeën ontstaan vaak uit ergernis. Welnu, ik erger me aan het gemak waarmee kinderen friet, kroketten en andere snacks voorgeschoteld krijgen. Of eventueel pannenkoeken, daar wil ik van af zijn. Daar moet iets beters op te bedenken zijn.

Want de frietgevers grijpen niet naar de snacks omdat ze de kinderen vet willen mesten. Vrijwel iedereen is zeer doordrongen van het belang van gezonde voeding, het overgewichtprobleem bij kinderen en de dreigende diabetesepidemie. En dat geldt zeker voor alle goedbedoelende leidsters van de naschoolse opvang, ouders van jarige vriendjes, familieleden en andere bekenden. In alle oprechtheid denken zij zelfs dat zij de kinderen er een geweldig plezier mee doen. Patat = feest (en in de meeste gevallen is dit ook het beoogde effect, want kinderen hebben van jongs af aan al geleerd om feestjes en friet aan elkaar gelijk te stellen).

Maar het grote misverstand bij al deze goedwillende patatbakkers/snackbarafhalers is dat zij denken dat zij de enigen zijn, die deze traktatie aanbieden. Ondertussen krijgen onze kinderen de ene na de andere vette snack voorgeschoteld.

In de horeca is het al niet veel beter. Als je al een restaurant treft dat ingesteld is op jeugdige bezoekers (en het is geen pannenkoekenrestaurant), dan weet je van te voren al hoe het kindermenu eruit ziet: frietjes met kroket, frikadel, knakworst of kipnuggets, een schaaltje appelmoes en een snoepdoosje of een ijsje toe. Droevig om te zien dat ouders kinderen zelfs nog aansporen in ieder geval het 'vlees' op te eten, terwijl kipnuggets bestaan uit gemalen kippenbeentjes met meel en zout...

De toevlucht naar patat zou je kunnen wijten aan gemakszucht. Maar het heeft volgens mij vooral te maken met een gebrek aan ideeën wat je kinderen nog meer voor kan schotelen. Kinderen hebben immers de naam lastige dan wel grillige eters te zijn. Veel koters steken buitenshuis geen vreemd hapje in hun mond of zijn zelfs totaalweigeraars op het gebied van warm eten. Dan maar friet, dat lust iedereen tenslotte wel.

Volgens mij is er dus grote behoefte aan enkele suggesties om het creatieve gat op het gebied van kindereten te vullen. En er is in ieder geval een gat in de markt voor horecagelegenheden, waar zowel ouders als kinderen op een gezellige en smaakvolle wijze kunnen eten. Een voorschot:

1. Doe-het-zelfbuffet
Kinderen eten graag iets wat ze zelf samen kunnen stellen. En ze houden van losse, direct herkenbare ingrediënten; geen gerechten die verstopt zijn in een verhullende saus of dressing. Dus geef ze het heft in eigen hand. Met losse bakjes gesneden paprika, cherrytomaatjes, komkommer, mais (of maiskolfjes), blokjes kaas, stukken worteltjes, hardgekookte eieren, etc. Schijfjes meloen en aardbeien zijn ook altijd een succes. Een fles ketchup of een ander sausje erbij, stukjes brood en dippen maar. Weinig werk, veel plezier. En ouders knabbelen graag mee.

2. Leve de Italianen
Wie kinderen iets warms voor wil schotelen, grijpt terug op de Italiaanse keuken. Pizza natuurlijk, maar ook spaghetti bolognese. Dit laatste gerecht is zo simpel en populair, dat het wat mij betreft in geen enkel restaurant mag ontbreken dat zich kindvriendelijk noemt. Ook tomatensoep, minestrone en lasagne zijn bij veel kinderen geliefd. Leve Italië!

1 opmerking:

Anoniem zei

Beste Sigrid,

Op zoek naar inspirerende ideeen voor
mijn zoontje zijn 5e verjaardag kwam ik op jouw weblog terecht. Alleen begin ik me dan vrij schuldig te voelen. Wat nu verbinden feest met friet, kids zouden gezonder moeten eten en wij zouden beter moeten weten. Daarnaast ben ik leerkracht op een basisschool wat me nog meer strafpunten zou opleveren. Gelukkig eten we altijd erg gezond en kan zo´n patatje eens in de zoveel tijd geen kwaad. Maar een heus patatfeest mmmm. Maar ik laat nu de moed niet zakken. Yorick wil een frietfeest en dat krijgt hij, inclusief het mayo en ketchup schilderen en het aardappelpoepen. Vandaag maken we de uitnodigingen frietzakken met geknipte nepfrietjes (anders kunnen de kinderen het toch niet lezen mam!) en we hopen dat dit idee toch binnen je blog past.

Groetjes,

een tegendraadse mamajuf