Ze heeft mensen bedankt, haar laatste wensen kenbaar gemaakt en grotendeels afscheid genomen van haar bezittingen. Dat regelwerk moest heel snel geschieden, want niemand wist hoe lang ze er nog zou zijn. Iedere dag kon immers de laatste zijn. Maar nu de meeste lopende zaken een afronding hebben gekregen, blijkt ze dit alles ruimschoots overleefd te hebben.Nu haar ademruimte heel klein is geworden, is in haar beleving ook haar leefruimte verdwenen. Daarmee bevinden we ons nu op het omslagpunt van ‘leven’ naar ‘voltooid verleden tijd’. Nu werken we nog aan een boek, waarin we haar herinneringen van vroeger optekenen. Daarin staan nog een aantal vragen open over haar jonge jaren, haar verwachtingen en haar dromen.
Maar als ook dit boek voltooid is, wat resteert er dan nog?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten