Kapperszaken doen alle moeite om voldoende klanten binnen te lokken. Daarbij halen ze allerlei inventieve methodes uit de kast om de klant zo min mogelijk te laten wachten.
Het was me eerder nooit zo opgevallen, dus ik vermoed dat het een direct gevolg van de economische crisis is. Kapperszaken communiceren ineens op grote borden met hun klanten over de wachttijd. Want niets is blijkbaar zo ontmoedigend voor een klant als het vooruitzicht om lang op zijn beurt te moeten wachten.
Een goede poging doet een kapperszaak in de binnenstad van Den Haag, die meldt dat er 'vandaag geknipt wordt zonder afspraak'. Voor de toevallige voorbijganger is dat een sympathieke aankondiging. Maar ik fiets er meerdere keren per week langs en ik zie het bord wel erg vaak staan. Dan werkt het dus niet meer.
Ook zag ik een kapsalon die een stoplicht had geïnstalleerd op het trottoir. Bij 'groen' kun je als klant direct naar binnen lopen in de wetenschap dat je onmiddellijk geholpen wordt. Bij oranje kun je informeren hoe lang het gaat duren. En bij rood word je uitgenodigd om een afspraak te maken. In alle drie de gevallen wordt de klant dus naar binnengelokt. Dat klinkt als een slimme manier om klanten naar binnen te halen. Al zou ik persoonlijk ook door het raam naar binnen kijken om met eigen ogen te zien of het druk is binnen. Zo ja, dan loop ik nog steeds liever door.
Heel inventief vond ik het hierboven afgebeelde bord, dat in de etalage van een kapsalon staat. Deze kapper werkt helemaal niet met afspraken, want creativiteit laat zich tenslotte 'niet dwingen in afgepaste tijdvakjes'. Dus de klant is altijd welkom om binnen te lopen. Dan moet je blijkbaar maar afwachten of de kapper nog een uurtje bezig is met een haarkunstwerk bij een andere klant. Je voelt je hier als klant heel vriendelijk benaderd, maar ik betwijfel of het werkt.
Dan is er nog een kapper met een heel klein zaakje in onze buurt, die zeer tot mijn verbeelding spreekt. De kapper knipt uitsluitend heren, dus ik ken zijn werkwijze alleen van horen zeggen. Dat maakt het waarschijnlijk nog intrigerender. De eigenaar werkt in zijn eentje en knipt uitsluitend omdat hij er zelf lol in heeft. Zijn werkuren zijn daarom beperkt. Hij serveert zijn klanten superieure cappuccino en laat jazzy loungemuziek klinken.
Deze kapper doet helemaal niets om de wachttijden in te perken. Integendeel zelfs: hij creëert juist schaarste, waardoor de wachttijden verder oplopen. Voor wachtende klanten is echter nauwelijks ruimte in het minizaakje. Dus als je toch persé geknipt wil worden door deze kapper, moet je later terugkomen. Dat wordt rondverteld in de buurt, waardoor nóg meer mensen vernemen hoe bijzonder het is om hier in de kapperstoel te mogen plaatsnemen.
Wachttijden bevorderen, dat is pas echt creatief!
Verder lezen over wachten:
2 opmerkingen:
Een vriend van mij woont in Nepal. In het dorp waar hij woont is een klein winkeltje. Een soort kruidenierszaak. Er zijn geen openingstijden. De winkel is open. Of hij is dicht. Soms komt er een klant. Als de winkel dicht is, gaat hij op het bankje voor het winkeltje zitten. En wacht. Tot de winkel open gaat. Als de winkel aan het eind van de dag niet open is, komt de klant de volgende dag terug. Wie weet is de winkel dan wel open. En nooit valt er een onvertogen woord.
Mooi verhaal Schuiver, dank!
Een reactie posten