Geinig idee van de Oosterburen: geef een taalliefhebber een mooi woord kado. De Verein Deutsche Sprache bedacht een adoptieplan voor woorden, het wortpatenschaft. Voor tien euro word je adoptie-ouder van een zelfgekozen woord of geef je iemand anders op als adoptant.
Een speciale databank zorgt ervoor dat elk woord slechts éénmaal wordt uitgegeven. De adoptieouder ontvangt een verzegelde oorkonde met naam en het gekozen woord erop. Als beschermheer of -vrouw mag je speciale aandacht vragen voor je woord. Promoot het in een gedicht, spoort de vereniging aan. Bedenk er puzzels mee. Ruil het met een andere adoptie-ouder. Of creëer op een andere bijzondere wijze een 'woordbiotoop'.
Het doel van dit alles? Met een deel van de opbrengst worden taalprojecten uitgevoerd. Maar minstens zo belangrijk is het doel om de Duitse taal en identiteit te versterken, die net als de Nederlandse taal het vaak aflegt tegen het Engels. Geestelijke milieuzorg, noemt de vereniging het. Of in mooi Duits: Geistliche Umweltschutz.
Het initiatief lijkt aan te slaan: een architectenbureau uit Dortmund mag zich adoptie-ouder noemen van het woord Architektur, een barones uit Munchen heeft zich ontfermd over Temperament en het DDR-museum in Berlijn heeft Ostalgie bemachtigd. En een middenstandsvereniging uit Berlijn heeft beslag weten te leggen op Mittelstand. Ook woorden zijn handelswaar!
In Nederland bestaat er bij mijn weten nog niet zo'n plan. Maar het Duitse idee zet me wel aan het denken welk woord ik dan zelf zou adopteren. Een Nederlands woord, de Duitse woorden mogen ze zelf doen. Enkele kanshebbers: oogappel, samenraapsel, mijmering en kruimelpad. Of balsemiek: volgens Vincent Gorter (hoofdpersoon in de roman Ter Navolging van Kees 't Hart) het 18-eeuwse woord voor cool, gaaf, vet en jofel... Als vrijwel uitgestorven term verdient dit prachtige woord in ieder geval onze bescherming!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten