Ik geef toe: Mahatma Gandhi, moeder Theresa en Nelson Mandela verrichtten hun grootse daden niet omdat ze zulke leuke arbeidsvoorwaarden hadden. Maar anderzijds zijn grauwe kantoorgebouwen bepaald niet de uitgelezen plekken die werknemers uitdagen tot meeslepende vernieuwingen.Daar kan best wat aangedaan worden. Want zoveel aandacht er besteed wordt aan woninginrichting, zo weinig energie wordt er nu gestoken in de vormgeving van de binnenkant van kantoren. Doorgaans gaat het alleen om de plaatsing van het gebruikelijke kantoormeubilair, alles arbotechnisch verantwoord. Het liefst in de vorm van efficiënte flexwerkplekken, waarbij zelfs helemaal niets persoonlijks meer op de wanden gehangen mag worden. De clean-desk-policy als hoogste goed. Keerzijde daarvan is dat schoonheid, uitdaging en plezier bij de inrichting een ondergeschikte rol spelen, terwijl we op de werkplek per saldo heel wat meer uren doorbrengen dan in ons eigen huis!
Ik ben ervan overtuigd dat een stimulerende werkomgeving wel degelijk een belangrijk verschil kan maken in de motivatie en werklust van mensen. En dat zit 'm lang niet altijd in de architectuur (daar zie je als werknemer binnen immers weinig van), maar wel in de vormgeving binnenskamers. Er zijn talrijke manieren om je kantoor te pimpen tot iets vrolijks en leefbaars. Maar zeker zo belangrijk is het groen. Uitzicht op bomen of andere groene ''stoffering" schijnt werknemers meetbaar meer inspiratie en werklust te geven.
Nog wat andere ideetjes:
- een kookeiland op het kantoor, waar wisselende clubs collega's kunnen kokkerellen;
- een 'geen-deuren-beleid' maar afscherming van werkplekken met schuivende wanden ter bevordering van de open cultuur;
- apart ingerichte plekken om elkaar te ontmoeten, te lezen, te denken en te mediteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten